Marleen en ik gingen deze keer op vakantie naar een iets minder bekende plek in Denemarken. Niet echt een visvakantie maar de hengels had ik natuurlijk bij! De felle wind zat me echt tegen om comfortabel met de vlieg aan de slag te gaan en de stekken waar ik uit de wind kon vissen waren niet van de beste. Nu, het vissen op groot en onbekend water -waar het internet niet van vol staat- is niet zonder enig risico. Je loopt al gauw tegen je eigen grenzen aan. Geen boot nog bellyboat die je helpt om bij de vis te geraken. Als je tweehonderd meter uit de kant nog altijd kan verder waden (en verderop geen diepte ziet, ook niet links en rechts) dan weet je dat je een speld in een hooiberg zoekt. Geen jagende vis te zien, weinig plantengroei, troebel opgeweld water met veel drijfwier… Ik liet de snoeken dan maar letterlijk links liggen en ging op zoek naar zeeforel. Op één geloste zeeforel na werd dit niks. Ik was er zeer blij mee geweest! De laatste dagen ging de wind wat liggen en kon ik ook betere stekken bevissen en toch nog wat snoeken vangen. Eén daarvan kwam na de aanslag pijlsnel op me toe gezwommen en ging als een raket tussen m’n benen door, richting kant! De vliegenlijn siste als een slang door het brakke water. Als je daarbij tot je middel in het water staat moet je echt moeite doen om je hengeltop héél te houden, hoor! Verder hebben we zoals weleer uitstekend gegeten, gewandeld en gewoon genikst! 🙂