Al een tijdje loop ik met het idee terug te gaan schrijven. Korte stukjes, verhalend, technisch. Mijmerend proza. Met een kwinkslag, een lach en een traan. Stukje satire ertussen, de draak steken. Ook recht voor de raap kunnen zeggen dat iets niet deugt. Zaken waarvoor in de huidige bladen geen plaats meer is. Op zoek naar authenticiteit, en wat dat betreft, zit je bij Geert goed. Ik ben dan ook heel blij dat hij ermee instemde dat ik stukjes zou schrijven op zijn site.

Eté indien
Feeëriek Frans woord voor nazomer. De laatste hebben we gehad. Geen tijd voor tristesse want de top zes, en met wat geluk de top acht weken van het jaar komen eraan. De periode waarin de aasvis gaat scholen en de roofvis zich een indigestie gaat schrokken. Wie nu 7 weken technisch werkeloos is, kan zijn vreugde niet op. De rest graait naar believen uit het grote excuusboek om zoveel mogelijk op het water te zijn. Periodes van weelde duren nooit lang.
Zondag was wind voorspeld. Poetrellenweer. Eens kijken of we er een dikke biels uit konden trekken. Lange tijd geleden. Dieplopers achter de boot, kussen onder het zitvlak, een thermos doping om wakker te blijven. De plug die het verschil maakte, was de Salmo Super Deep Runner Perch (14 cm – code PH14SDR). Duikt vlot voorbij de 6 meter. Ideaal voor een grote eendebek die op 8 meter tegen de bodem de wacht houdt.
Niet dat ze in de boot sprongen maar er bleef toch een metervis, en een zwijntje van een baars hangen. Doodsverachting, frustratie of misplaatst zelfvertrouwen, wie zal het zeggen? Feit is dat grove baars geregeld groot kunstaas pakt. Iets wat kleine snoekbaars nooit doet. De snoekbaarzen waren wel de klos aan kleinere pluggen. Ook hier maar één uitschieter, de rest het kleine spul waarop deze plas een patent heeft. Met een rits baarzen ertussen. Tegen de avond wierpen we nog een lange kant uit. De grote baarzen kwamen nu van het weid terwijl ik onder de kant slechts een snoek kon strikken. Geen twee dagen zijn blijkbaar hetzelfde.

Luc Van Litsenborg