Met Luc op stap naar de rivier. Zoals ik het verwachtte liep het niet lekker. Zowel werpend als vertikalend lieten de snoekbaarzen zich niet zien. Wel tikte ik een beste snoek aan die het ‘leed’ draaglijk maakt! Geen meetlint te vinden op deze boot maar een ruime meter was het zeker…
De afspraak was dat we bij tegenvallende vangsten rond 16u zouden verkassen. Dat deden we ook, na eerst op een nieuw stuk rivier nog wat te vertikalen. De stroming en de beet kwam er in en na een aantal kleintjes besloten we toch om te verkassen. Na een eindje fout rijden zaten we toch redelijk snel op het open water en met de fronttroller op twee gingen we al werpend ‘de kantjes’ af. Luc kreeg snel een beet die hij loste. Hmm, dit was bemoedigend. Hier en daar kwam er wat actie in de vorm van baars en snoekbaars. Maar de kers op de taart was de metersnoek voor Luc! Ja, dat wordt een mens blij van, hé! Twee beeldige snoeken op één dag, mooi verdeeld. Super zo!