Een paar weken geleden kreeg ik een mailtje van Peter met de vraag of hij eens mee kon met de boot om kennis te maken met het roofvissen. Peter De Smedt ken ik nog uit de beginjaren van het echt moderne karpervissen, iets wat nu ‘old skool’ noemt. Peter liet nadien het vissen voor de fiets. Na een zware val tijdens een wedstrijd en een maandenlange revalidatie zit die-hard fietsen er niet meer in. Het verlangen naar het vissen, zolang aan de kant gezet, komt terug boven…
Tuurlijk kon hij met me mee! Op korte termijn werd een datum afgesproken, het weer viel mee en de afspraak ging door. Het zou een korte visdag worden omdat er ‘s avond nog andere plannen waren. Omdat de vangsten op de rivieren -momenteel voor mij- ietwat stilvallen besloot ik naar een groot water te trekken. Ik wilde toch wel dat Peter in de vis viel en dus dacht ik (nederige zijnde) op de eerste plaats aan een mooie baars, van tussen de plantenbedden op klein kunstaas. Dat zou mooi zijn…
Ik stop een hengeltje in z’n handen met daaraan een aasje wat gemakkelijk te vissen is en waarvan ik zeker weet dat het goed te controleren valt. Het bracht me de laatste weken veel vis dus daar moest het ook wel lukken. Het werpen ging ‘m goed af, dat was hij niet verleerd! Geen vijftig worpen later en hij haakt al zijn eerste vis! Na een vrij spannende dril -een absoluut machtige kennismaking met het roofvissen- komt er een beste groenjas boven. Ik doe de kieuwgreep voor Peter en we meten de mooi ronde vis op 101 cm. Wow, daar moest hij even voor gaan zitten! De dag was nu al geslaagd. Op een volgende stek haken we gelijktijdig een baars en het plezier kan niet op! Ook omdat er op de oever een soort rave-party aan de gang is, met helse dreunende bassdrums die mijlenver over het water schallen. Wat een absurd moment als je dit water altijd in absolute stilte kent.
We doen dapper verder en tijdens een lange gestuurde drift vangen nog een paar mooie baarzen en kleine snoekjes. Van snoekbaarzen geen enkel spoor. Alsof één metervis niet genoeg is vangt Peter -deadly cool- nog een tweede. Een fijne snoek die 104 cm op de meetlat bracht. Twee metersnoeken en een dikke baars op je eerste roofvisdag, je moet het maar doen! De boot gaat op de ankerfunctie en we drinken er een frisse cola op! De volgende snoek landt hij helemaal zelf met de kiewgreep en alles gaat goed. Mooi! Ik verspeel nog een vis in de negentig categorie tijdens het onthaken en mis er ook nog eentje die keihard op het kunstaasje beukt.
Om vier uur stipt draaien we binnen en kruisen naar de helling. Peter’s big smile spreekt boekdelen, de dag is méér dan geslaagd. Mijn missie ook, op naar de volgende klant!