Ik had een nieuwe gast aan boord. Jens Verschaeren kon een dag vrij nemen op het onverwachts en de brave kerel kon er ‘s avonds nauwelijks van slapen. Omdat her op vrijdag slecht weer werd voorspeld besloot ik eerder op stap te gaan. De winden te omzeilen dus.
Wat later dan gepland door de ochtendfiles kreeg ik uiteindelijk de boot op het water. Jens stond al een half uur ongeduldig te wachten en hij opperde het idee dat het mooi zou wezen indien hij z’n baarsrecord zou breken. Mijn nuchtere antwoord was dat dit op dit water niet eenvoudig zou worden…
De vissen lagen nog op de diepte van vorige week en ik had ook een aantal nieuwe shads ingeslagen. Kleur wit-blauw. Iets wat ik niet veel gebruik maar Fons overtuigde me. De eerste stek gaf niet veel vis present dus sjeesden we zonder tijd te verliezen een eind verderop. Daar was het wél raak maar we verzeilden in de kleine vissen. Dat is plezant voor iemand die het vertikalen nog niet echt doorheeft maar kleintjes trekken hoeft voor mij niet zo. Op de volgende stek had ik last van golfslag en die liet ik vlug links liggen. Op de volgende stek in de luwte kwamen de aanbeten trager maar waren het iets leukere vissen. Het werd helemaal mooi toen Jens een mooie baars aantikte. 45 cm is naar onze maatstaven een grote baars. We heten niet allemaal Marc Hoeben! Jens was er dolblij mee…
Hij babbelde volop op koetjes en kalfjes, over boilieboeren en karperhoeren, over een paar echte vissers, het karperleven en z’n meelopers. Héérlijk! Mijn maat Fons is eerder een zwijger dus dat was even aanpassen. Niet dat er iets mis is met zwijgen want babbelen gaat ten koste van de concentratie, hé Jens!
Later volgden er een paar betere snoekbaarzen en de avond viel deze dag erg vlug. Op de terugweg schoot Jens een paar experimentele platen met een heerlijke sfeer. Jens’ perceptie van deze toffe dag lees je hier: De Bootsjongen.
Resultaat: 20 snoekbaarzen en een dikke baars, we kunnen weer tevreden zijn!
Comments
No comments yet.