Tijden geleden had ik aan Mathis -die net 14 is geworden- beloofd dat hij eens mee kon op de boot. Omdat het ventje nou eenmaal aan de andere kant van het land woont is dit logistiek niet zo eenvoudig. Papa Vincent -oudcollega van me uit de reclamewereld- wordt dan onder druk gezet om als chauffeur te fungeren… Maar niemand had kunnen denken dat we net op zo’n dag afgesproken hadden. We waren net op de rivier aan het vertikalen als donkere wolken zich samenpakten vanuit het zuiden (waarom heb ik hier nou geen indrukwekkende foto van?).
België had de eerste klappen van de storm over zich heen gekregen, het was op het nieuws, en bij ons zou het nog beginnen. Ik had het weer volledig verkeerd ingeschat want verschillende weersites hadden elkaar tegengesproken. Net op de kant en schuilend onder de bomen kwam het eerste water naar beneden. Een hoos, onwaarschijnlijk! Ik weet niet hoe lang we er stonden maar we waren doorweekt, van mij tot op de plekken waar de zon nooit schijnt. Gelukkig hadden we reservekleding bij. Mathis vond het allemaal een avontuur, het was prima zo. Een echte visser, dus! Toen het wat opklaarde vond ik de boot terug vol water, het ganse onderdek vol water tot net boven het tapijt. Nog nooit gezien. De bilgepomp proestte hoestend vuil en schuimend water boven en dat bleef een hele tijd zo doorgaan. Zelfs in de bun waar nooit water in staat vond ik twee centimeter bruin sop terug. Ik vond het zo indrukwekkend dat ik vergat om foto’s te nemen. Papa Vincent berichtte ons over de wateroverlast in België en was duidelijk blij toen hij hoorde dat alles oké was…
Als ‘bij donderslag’ verscheen de zon en optimistisch gingen we terug aan de slag. Met hier en daar een vis, helaas lukte het minder goed dan ik hoopte. Ik was niet zo geconcentreerd, dat wel, want ik hield Mathis in de gaten. Iemand anders kind in de boot zorgt voor heel wat verantwoordelijkheid en daar ben je onbewust sterk mee bezig… Mathis ving er een paar aan een gele Salt Shaker die blijkbaar iets extra had… En ik had de meeste vissen op een Komodo-shadje. Hij vond het heerlijk vissen! Tegen de avond raakte onze concentratie op, sloeg de vermoeidheid toe en we gingen om 19u van het water. Meer dan voor herhaling vatbaar, maar dan zonder wateroverlast!…