De eerste echt warme dagen van het jaar. Ik zag je zwemmen, je at mijn brood. Bijna een half. Jou hier haken was niet verantwoord. Groot ben je, toch voor mij. Ik bleef drie uur turen maar kwam je boom niet uit. Je weet precies tot waar je ongehinderd en zonder gevaar kan azen. Je vriendjes zijn ietsje losser. Maar die verbleken bij jou bast. Ik weet je zwakke plek. En ik ga je vangen.
Comments
One Comment
Post a commentLeave a Reply
You must be logged in to post a comment.
die schreeuwt om een vlokje!
ben benieuwd naar de foto binnenkort 😉
groeten
peter