Het laatste weekend van het roofvisseizoen in Nederland kon ik niet vissen maar één dag in de week er voor lukte nog wel. Marc had nog een plekje vrij en het was leuk om na lange tijd weer eens samen op het water te zitten! Het weer was redelijk met een flauwe maar gure bries uit het Oosten. Ik kan me niet herinneren dat het ooit zo lang uit het Oosten waaide. Vreselijk. En het water warmt ook niks op, nog geen 5 graden. We besloten om te driften, rustig aan. Marc heeft net een ‘verse’ baby in huis en hij kan op het water z’n rust wel gebruiken. Driftend langs mooie plekken kwamen hier en daar de eerste aanbeten, op een diepte van ongeveer 7 à 8 meter. Nu en dan een snoekbaars en een paar baarzen. Ik was hemels blij met een baars die 47cm mat, het beest maakte m’n dag!
Na een stil moment besloten we aan de overzijde aan te leggen om een hap te eten en de sanitaire stop. Ik gebruik niet graag een emmer in de boot. Nadien zouden we een tijd werpend vissen, talud op, talud af. Dat leverde niet veel op zodat we al vlug terug vertikaalden. Ondertussen kwam er controle van een boa, geassisteerd door twee uiterst dun geklede hulpjes. De eerste keer dat ik op het water gecontroleerd werd. Ik hou er niet van om zo kort bejegend te worden omdat het me het gevoel heeft iets verkeerd te doen. Maar, controle is controle. Al goed dat ze er zijn!
We deden een drift van een paar kilometer, alleen lichtjes bijgestuurd door de frontroller, heerlijk relax. Met zo nu en dan een aanbeet. We hielden ons ver van de stekken waar het zwart zag van de bootjes. En misschien dat ons dat wel wat vissen scheelde…
En ja, schemeren gaat het onvermijdelijk ook doen, en voor je het weet is ook die laatste visdag van het voorjaar historie. Twintig vissen op de teller. Dan kan je alleen in de auto zitten opwarmen en ervoor zorgen dat je onderweg niet in slaap valt!…