Eind 1986 kocht ik deze wakertjes bij Geers in Brugge. Even later schafte ik me in Gent (op de Brusselsesteenweg) tweedehands Armalite hengels aan en werd op slag een zelfverklaarde moderne karpervisser. De 1,75 Lbs-hengels waren gebouwd voor Johan Janssens. Zijn naam stond in sierlijke letters op de blank, waarschijnlijk afgebouwd door Winston Impens (al weet ik dat niet zeker). Johan Janssens, een naam die karpervissend Vlaanderen reeds lang vergeten is. Ik niet, en ik koester deze hengeltjes nog altijd.
Antiek ondertussen, die staafwakers, want niemand gebruikt deze technieken nog. Eind jaren ’80 was dit zowat de standaard waker voor de karpervisser op afstand. Heerlijk windproof, redelijk gevoelig en toch nog voldoende weerstand opwekkend. Vooral als er wat vuil tussen zat!…
Nu moeten wakers té duur en balancing blingbling zijn, of het werkt niet volgens the kids. Ach… Alhoewel, toen ik daarna begon te vissen met hele zware hangers bleek dat in vergelijking de Monkey Climbers niet zo efficiënt waren. Met zware hangers had je zonder haperen een perfecte beetregistratie en naar gelang de ophanging héél veel weerstand…
De Monkeys werden nadien naar de kast verbannen. Tot ik ze deze week terug vond in een bestofte doos… Wat een herinneringen en emoties hangen er aan die gele dingetjes vast. Marleen kijkt me tijdens m’n enthousiaste uiteenzetting medelijdend aan en dit doet me relativeren…

Those Monkey Climbers of mine tells me stories,
from ancient times when Monkeys spoke…

Onderstaand visje, mijn eerste kanaalkarper,
trok ooit één van deze wakers omhoog…