Het was geen dag om met de boot weg te gaan. Flinke rukwinden boven een windkracht 5. De geplande snoekdag met Jacques zou anders ingevuld worden. Hij kwam met het voorstel om eens op giebels en kroeskarper te gaan. Iets waar hij de laatste tijd fanatiek mee bezig is geweest. Voor mij is dit prima, niks liever dan een dagje naar een mini dobbertje turen. Leuk meertje in een toffe setting, m’n dag kon al niet meer stuk. Tegen het moment dat mijn plas gedaan was had Jacques al gevoerd, zat hij al, was er gepeild en nauwelijks momenten later hing er al eentje aan! Ik was m’n lijn nog door de oogjes van m’n matchhengel aan het halen! Hij zette de trend door en had het ook voorspeld. Hij won deze thuismatch met drie keer zoveel vis als ik. Kleine karpers, leuke voorns, brasems, een hele rits kroeskarpers passeerden de revue. Echt vissen. Heerlijk aan 16/00. Geen gedoe. Ik had wat moeite om op dit ondiep water aan de slag te raken en scherp te vissen. Na een tijdje lukte het me toch. Raar was dat er zich geen enkele giebel meldde. Die zitten er met hopen, volgens Jacques!
Een erg toffe namiddag. Eenmaal begon het te hozen, en zaten we lachend als twee kinderen onder de ene paraplu. Heerlijk! Het bracht mooie herinneringen van vroeger boven… Het was ook een plek waar Jacques weleer met zijn vader viste, wat ik erg speciaal vond. Ik kijk op naar mensen die met hun ouders of kinderen kunnen gaan vissen… Ik heb véél, maar dit genoegen is me niet gegund. Het was een prachtige namiddag, afgesloten met het heerlijke eten van Sylvia, getopt met twee Irish Coffees. Weer eens een dag die telt voor drie!