We willen afwisselen, deze zomer. Niet doorbeuken op snoek, of peuteren op snoekbaars, maar ook op zoek gaan naar brasem, zeelt of barbeel. Een goede waterstand en een vrije maandag leek ons ideaal om eens te gaan barbelen, ter afwisseling. We hebben er weinig kaas van gegeten en als er we er één hadden gevangen dan waren we al superblij geweest. Ik had vroeger eens op deze stek gevist maar toen we er aankwamen bleek het al gauw dat dit een plaatselijke visserij is, één waar je moet in investeren. Het gevoel was er wel, dat Marc en ik goed bezig waren. Alleen kwam er geen barbeel langs die ons dat ook bevestigde.
Ik ging aan de slag met twee feederhengels, op verschillende afstanden en met mais, brokjes, maden en worst. Marc wilde trotten met maden en particles. Dat lukte wonderwel goed want na enige tijd haakte hij de ene kopvoorn na de ander. Al bleven ze in grootte wat achter. Ik moest het stellen met één brasem. Geen barbeel te zien, en ook een andere hengelaar pakte z’n spullen vroegtijdig in, visloos. Bloedheet was het op de keien, en de stek werd verstoord door horden kano’s. Marc werd zelfs even belegerd! Achteraf reden we nog wat rond op zoek naar andere stekken, die er even veelbelovend uitzagen. Er is te weinig tijd voor dit alles, in één mensenleven! We will be back!…