Zaterdag pakte ik na een maand zonder vissen terug uit op m’n geliefde Fort van St. Katelijne Waver. Dit is een vrij klein syndicaat water in de buurt van Mechelen. Door een toevallige speling van het lot ben ik er dit jaar lid kunnen worden.
Topcarpfishing!
Ik besloot het er deze dag van te nemen, en dat begon met niet te vroeg op te staan. Ik was om 06 uur aan het water, in de optrekkende mist. Hier en daar sprong een mooie vis en het zag er véélbelovend uit. Na een lange periode van warmte is het wat frisser geworden, wat duidelijk aan de activiteit van de karpers te merken was. Ik was er gerust in, er stond iets te gebeuren.
Rond 07 uur lagen er drie hengels in positie, en nauwelijks vijf minuutjes later had ik al een mooie vis op m’n rechterhengel. Nog geen boilie gevoederd en al een run!…
Een fantastische donkerbruine schub gleed even later m’n schepnet binnen, hij bracht 13,7kg. op de weegschaal. Vlug terug uitgeworpen en in de buurt van de drie rigs werden een tot behoorlijk aantal boilies bijgevoederd met de trowing stick. Algauw werd die eerste schub gevolgd door een grote zeelt die efkes mocht wachten in een bewaarzak.
Er volgde op de zelfde hengel een spiegel van 13 kg. Ik vond het allemaal opperbest!
Rond 10u komt Stef Michiels langs, onder het mom van ‘ik ben gaan fietsen’. Hij kan al direct de handschoentjes uitspelen om een gave spiegel te fotograferen van ‘op de kop’ 15 kg. Hij vind het zoals altijd fantastisch. Niemand is ooit enthousiaster dan Stef. Om het compleet te maken krijg ik even nadien nog een run op weeral diezelfde net terug ingeworpen hengel, een schub van een goeie 11 kg.
Na 10u30 valt op het water alle activiteit stil, geen vis roert zich nog, en ‘s middags gaan Marleen en ik lekker naar huis, net ontsnappend aan een grove regenbui.