Info

Posts uit Geert’s Fishing Blog

Choose another category?

Johan Jespers sleepte me vandaag mee naar de zee! Geheel vrijwillig was ik te vroeg op post om het weer allemaal mee te maken. Onvoorbereid en rommelig, nauwelijks eten bij en slechts één flesje water! Hahaha, alles te snel in orde gebracht in de hoop op een zeebaarsje. We hebben weer een heerlijke dag gehad. Het begon moeilijk want de eerste stekken -die Johan goed kent- leverden niks op. Er stond nochtans goed stroom maar het leek grauw en levenloos. De steeds dichterbij komende zeehonden niet meegerekend! Ik starte in een soort hondentaaltje een conversatie met een dikke loebas, Johan kwam niet meer bij van het lachen! Gelukkig staat het niet op film. Verdoeme, wat hebben we weer gelachen vandaag hé! Later kwamen we op een voor ons nieuwe stek aan waar het veel dieper was en het wel goed aanvoelde. Ik bleef volhouden met m’n 10 gram op een meter op acht diepte en kijk… het duurde wel een tijdje voor de eerste kleine zich meldde maar ik was er erg blij mee. Klein? Da maakt me nie uit, ik heb nog niet veel zeebaarzen gevangen! De volgende aanbeet, net voor het wegvallen van de stroming, was er een zoals een klap voor je kop. Beenhard. Spannende dril tussen al die scherpe oesters… De dikke vijftiger werd door Johan vakkundig uit het water gelepeld en ik was zo fier als een blauwe pauw!…
Als afsluiter: stoofvlees met frieten in het drukke Wijnegems Shopping Center. Het was een groot contrast, maar het maakte ook duidelijk waarom we met z’n allen gaan vissen…
Geslaagde en geestige visdag, Johan! Merci!

Vandaag met Marleen richting het oosten des lands, nu het nog mooi weer is!… Héérlijk zitten aan ‘t kabbelend water met zo nu en dan een aanbeet, barbelen en grote brasems door elkaar. Prachtige vissen… Het is duidelijk dat het land water ontbreekt, de rivieren staan onwezenlijk laag, de vissen liggen op een hoopje en dat geeft best ook een hoopje dressuur…
Vroeg naar huis gereden want morgen ga ik nog eens vissen. Dat was lang geleden!

Was iets na vijf al wakker, pffff, suf voor computer gaan zitten… toch maar een paar uur gaan tikken… een tiental aanbeten… uitgewaaid en toch wat zon gehad. Oké, that’s better! Kan ik terug werken!

Vandaag eens richting Grensmaas. Op de eerste stek zat ik er voor spek en bonen bij, op de tweede ook. Prachtige omgeving dat wel, maar het gevoel was er niet. Ik ken het daar niet maar ik ben best bereid om er wat leergeld voor te betalen. De volgende stek voelde véél beter aan en ik werd al gauw beloond met een blok rivierbrasem en een kleine kopvoorn. Hmmm, dat leek er al meer op, nu nog zoeken naar de eerste barbeel. Dat was buiten een Hollands oudje gerekend die haar honden uitliet in het water voor mij. Stek naar de verdoemenis. Nee, ik wilde niet kwaad worden. Zinloos…
Volgende stekje stroomde ietsje meer en daar kwam de eerste barbeel piepen. M’n eerste Grensmaas barbeel, haha! Dank u, Rivier. Wat volgde waren een serie aanbeten zonder gehaakte vissen. Vond het bizar en had de indruk dat het steeds dezelfde vis was. Na iedere korf voer wat gemorrel en dan weer stil… Dan maar driedubbel zoveel aas op de rig en het nylon 20 cm ingekort. Hop, en ie hing er direct aan, ik had de hengel zelfs nog in m’n handen… spannende dril en een mooie vis in het net!
Daarna was ‘t over met de actie maar ik reed gelukkig naar huis.
Als ik iets wil dan moet ‘t gebeuren.
Een ganse dag niks moeten zeggen.
Een ganse dag niet gesproken.
Alleen maar naar het water geluisterd.
Het zijn de beste dagen.



Eens gehaakt staat een barbeel z’n mannetje en blijft fier tot ie terug het water in gaat… Ze maken soms een kwaad en niet te omschrijven geknor.
Een kopvoorn echter, laat zich drillen als ‘ik was in stomme verbazing van wat overkomt me nu weer’… In het net kijken ze je met een soort schaapachtigheid aan en zeggen zonder enig lawaai te maken: ik ben maar een lamme goedzak, wat doe je me aan?…
Dat viel me op.

Het is toch op het randje, met zo’n temperaturen aan het water gaan zitten… Deze morgen was het nog redelijk fris en zat ik op een nieuwe stek lekker onder de bomen. Het leek me wat te ondiep en m’n vermoeden werd waarheid. Visloos. Volgende stek gaf me direct een dubbelrun en flink wat actie (en ook geknoei) tot een stukje in de namiddag. Wederom een leuk aantal barbelen en een vette kopvoorn! Plots gaven ze er collectief de brui aan, wat ik ook probeerde. Te veel ozon in de lucht, dat zal het zijn! 🙂 Sweaty day it was!…

– Zon
– Ardense gezonde lucht
– Een stukje eenzaamheid
– 3 stekken en heel wat kilometers verder
– Plenty actie
– 2 kilo pellets verzet
– 2 doosjes gesoakte pellets in het rond gestrooid, per ongeluk
– Alles terug opgeraapt 🙂
– Gelukkig geen enkele vlaamse vlag gezien
– Leren werken met de zelfontspanner, yesss!
– Ondertussen drillen
– De tel kwijt, minstens 20 barbelen…
– Slechts met één hengel kunnen vissen
– Toch één toonbare foto 🙂
– Afgepeigerd

Lang geleden dat ik nog eens op groot water ging vissen, met het warme weer van laatst had ik geen enkele houvast van waar of hoe… en ik ben er ook niet naar om veel rond te horen. We hebben het geweten. ‘s Morgens konden we baarsjes harken zoveel we wilden (maar ik ben dat rap beu, ‘t is nauwelijks vissen als er geen betere tussen komen). Echter, de snoekbaarzen en grote baarzen lieten zich niet vinden. In de late namiddag had ik kort wat actie met twee dikke windes op een bolle plug en mijne maat David trok nog een sigaarsnoekje binnenboord, ook op een dikke ratelplug. Tja, laat ons zeggen dat we er goed naast zaten, maar wel goed in de zon! David De Cleen had duidelijk wat méér moeten smeren!





Het zijn,
de passie voor je hobby,
de stank van je aas,
de kracht van je tegenstander,
de kwaliteit van het materiaal,
de sterkte van het verhaal,
de actie van je hengel,
de lach van je vrienden,
de pracht van de locatie,
de druppels op de lens,
de eenvoud van de presentatie,
de complexiteit van de presentatie.
De kunst van iets te zien
en niet alleen te kijken.
De kunst van het werpen,
de textuur van je voer,
het gezelschap van diegenen
die je dierbaar zijn,
de oogopslag van de ander,
stilzwijgend begrijpend,
de kracht om te luisteren naar elkaar,
de verhalen te begrijpen,
de passie te verstaan,
de dingen waar het over gaat,
de passie voor het vissen.
Het is nooit te laat.

Zomaar, voor zij die me dierbaar zijn.


Zo deden Marleen en ik nog een dagje rondrit Ardennen, na de zware visdag tijdens OSL… Twee stekken met slechts één visje en een losser. De derde stek bracht na enige tijd goed op, 8 barbelen is niet slecht! Al waren het niet de betere vissen, het is groots amusement.
Lekker warm weer maar niet té, zo hebben we het graag!


Alhoewel competitie niet echt aan mij besteed is -lopende diaree is dan mijn deel- ga ik wanneer het zover is over in een soort kramp-modus: gaan en er nog eens méér voor gaan!
Ik moest tussen heel wat top teams tijdens Open Street Lier 2019 mijn mannetje alleen staan, collega Dirk gaf helaas op ‘t laatst verstek. Ik mocht van Bruno Heremans op m’n eentje meedoen en hoppa…
s’ Middags stond ik op de derde plaats met een zestal mooie vissen. Tijdens de korte namiddag loste ik er nog twee en werd er nog eentje bij gevangen. Ik had voor de kleine baarsjes moeten gaan maar daar had ik geen zin in. Strandde uiteindelijk op de zevende plaats, waar ik bijzonder mee tevreden ben! 😉 Er werd door iedereen mooi vis gevangen en we kunnen terugkijken op een mooie visdag, wel een hele natte! Geradbraakt in de rug (door een verkeerd stapje) en doorweekt tot in de onderbroek (door de regen 😉 ) toog ik huiswaarts om nog in alle rapte het gerief voor vandaag in de wagen te proppen, terug barbelen zoeken!


Ik ga niet klagen op m’n vrije dag over de hitte, rigjes knopen moet ook gebeuren en dat doe ik liefst niet aan het water. Dat kost me vistijd!

Eerste vis van gisteren… Marleen neemt mooie foto’s en het is weeral het begin van een prachtige dag! Ik vind deze vissen zo schoon en perfect… ben er absoluut van gebeten. Zelfs hun slijm stinkt niet…

En zo stond ik gisterenavond aan het zoute water met Johan Jespers, op zoek naar een zeebaarsje. Niks gezien, buiten een hoop spiedende zeehonden en duikelende bruinvissen! Na de regen voelde het daar heerlijk gezond aan. Je hoeft niks te vangen om toch intens te genieten.

En zo trokken we gisteren naar de Ardennen, vol verwachting, je weet immers nooit… Ik voorspelde van alles, we zijn te vroeg, er komt pas actie vanaf 11 uur en om 17u is ‘t alweer gedaan en dan gaan we een hapje eten, enz… Er klopte eens niks van al m’n waarzeggerschap, ‘t was van begin tot eind hectisch en mijn nieuwe -en iets grovere- Powergum rigs deden het ook prima. Er werden slechts twee vissen verspeeld tussen de flinke stenen onder water. 16 barbelen zagen de binnenkant van m’n nieuwe, grote Korum net. Stuk voor stuk machtige vissen tussen de 60 en 71 cm. De voeremmer raakte leeg, ik probeerde of ne fijngemalen chocolade suikerwafel in de korf me nog een extra vis kon bezorgen maar dat was te veel gewenst. Je probeert eens wat.
We zagen de eendagsvliegen uit de lucht geplukt worden door ijverige zwaluwen, de scouts sjorden het kamp, de werkmannen deden voort, het leven was mooi.
Een dag met een gouden randje, mét een gouden compagnon die er ook nog eens helemaal van zat te genieten! Zaaaalig, alhoewel, alleen de Escalope Milanese viel wat tegen…

Ik zag vandaag voor het eerst de Grensmaas in de zomer, een erg lage waterstand en totaal geen stroming. Goed om stekken te bekijken maar ik zag me daar vandaag geen barbeel vangen. Wat ontmoedigd -een dag is kort- reed ik dan maar een flink stuk zuidelijker. Gelukkig maar, alleen al voor deze vis…
Wederom een zzzaaaalig dagje uit, alleen op de wereld!


Gisteren had ik Bruno Heremans nog eens op sleeptouw! Hij stond zowaar nog scherper dan de vorige keer en ik voelde me een vod met slaaptekort. Het resultaat was er naar, in combinatie met een sterke stroming en dito wind! Goed in vorm viste hij me compleet naar huis met z’n kleine kunstaasjes en mooie techniek. Ik bleef stug volharden met mijn wat groter aas maar de snoekbaarzen deden het niet goed. Was het de 24 graden watertemperatuur of het rare getij? Ik weet het niet. Bruno had een mooie, helaas magere, 48 cm baars en dat maakte z’n visdag helemaal af! Als die ook nog eens van een nieuw gevonden stek komt is dat top! Tegen de avond kwam er een bijtmomentje voor mij, waar ik me nog efkes kon in uitleven. Joehoe! Op z’n minst 35 vissen in de boot, grotendeels voor onze Mista B. Zalig dagske weeral, met een lekkere temperatuur maar de zon en de heftige wind heeft me compleet gesloopt, ik voel het een dag later nog altijd. Oh ja, da’s just, ik had ook nog een baby-meervalletje… wat een slijmsnotter is me da zeg!…

Zo was ik vorige week – tijdens m’n vakantie – ook nog eens op stap met Bruno Heremans, z’n eerste keer bootvissen. Hij stond zo scherp dat hij bijna door de vloer van m’n auto sneed. Overal attent op en scherp analyserend, zo bestaat ie. Hij had zelfs speciaal inkopen gedaan bij Robby Fish, nota bene op een dag dat ik er niet was (niet moeilijk, ik was op vakantie). Maar hij ging vooral aan de slag gaan met één van z’n favoriet rigs, de Kick Back rig in combi met de reins G-Tail Sturn. Ik zou het houden bij de Slick Shad op 7 of 10 gram. Zonder meer ook een killercombi!
In de voormiddag viel het tegen, lauwe stroming & helder water. Ik kreeg geen snoekbaars te zien maar Bruno tikte de één na de andere baars in de boot. Z’n systeem werkt.
Ik vond geen actieve snoekbaarzen en we zochten het dan maar rond de middag een héél stuk verderop. Daar schoot het instant op gang en we tikten aan een zeer aangenaam tempo snoekbaarzen boven die beenhard over de shadjes schoven. De stroming trok alsmaar harder aan, de aanbeten ook. Verschillende nieuwe plekjes werden ontdekt, je bent nooit te bekend met een water.
Bruno ving zelfs z’n eerste vissen al vertikalend, voor hem waarschijnlijk een vrij brute manier van vissen.
Het werd vlot avond en we waren de tel kwijt! Leuk gevangen, op allerlei manieren dus!


Bruno schreef er op z’n typische heerlijke eigen stijl zelf een verslagje over: www.stekelridders.be

Onze laatste vakantiedag. In de Ardennen was het ietsje frisser dan thuis, 30 graden of zo. Vrij laag water maar nog steeds geen goed doorzicht. De stek van vorige keer voelde niet goed aan, ik kreeg na een uur nog geen teken van leven en dus deden we maar de lange wandeling, al sloffend…
In de schaduw van een paar giganten zaten we goed fris en kon het echte vissen starten. Na een kwartiertje observeren had ik wel een idee waar ik het aas best kon plaatsen in de stroming. Als je tien minuten later vis op de kant heb dan weet je dat de keuze juist was! Er volgden er nog enkele en ik kon ook twee beste brasems op de mat leggen. Helaas wisten er ook twee barbelen te ontkomen boven de stek en dat merkte ik ogenblikkelijk in het wegvallen van de aanbeten. Links en rechts doken zwemmers op, stenengooiers en nog een paar maandagvissers, het werd dus nogal druk en we kozen het hazenpad! Thuis stond er een Minestrone soepeke klaar die we beiden met veel smaak naar binnen werkten! Leuke vangsten, geen mega resto bezoek om onze vakantie te besluiten maar ik ben weer dik tevreden met deze afloop! Congé Fini!
Nu stop ik met vissen.
Grapje.

Mega georganiseerde Johan Jespers troonde me deze week een dag mee, een road trip langs z’n favoriete stekken! Na al het zelf plannen van m’n eigen visdagen vond ik het zalig om daar eens niet over na te denken, gewoon go-with-Johan’s-flow en knallen met dat kunstaas tot je rug zeer doet. De eerste stek zag er zalig uit, de rest ook trouwens, en ik had er een goed oog in. Het gebeurde ook vlotjes. Na een misser kreeg ik er een eerste zeebaarsje op. Al gauw volgde Johan met een iets grotere. Veelbelovend, maar na enige tijd voelden we dat ze vertrokken waren met het aflopen van de stroming. Volgende stek, die oogde zowaar nog machtiger! Hier zat veel geep samen en we moesten aan het knutselen met het kunstaas om er een aantal te kunnen haken, ik had een hele hoop aanbeten en lossers. Tussen de gepen tikte Johan nog een zeebaars aan! De volgende stekken waren een experiment in z’n zoektocht naar nieuwe mogelijkheden, maar het beloonde ons helaas niet met vis. In de vooravond keerden we terug naar de eerste stek maar het vele drijfwier maakte het vissen onmogelijk. Volgende stek op weg naar huis gaf alleen een paar geepjes prijs! Ik was kapot, gesloopt en ben twee dagen later nog niet gerecupereerd. Johan, de energieke lacher, geeft daar helemaal geen last van! Ploegwerk gewoon, dat scheelt!… Conclusie: we gaan da nog doen, gezellig goed vissen! En ook nog tijd om te praten en luisteren over en naar de serieuze dingen in het leven. Wederom een zalige, zonnige vakantiedag!…

Op aandringen van Marleen zaten we vandaag terug in de Ardennen. Een goei zeteltje, smakelijke pick-nick, rust en een goed boek, en ze is zo gelukkig! Ze vond het alleen niet zo tof om met al het materiaal zo ver te sjokken om op m’n -alweer nieuw gekozen stek- te komen…
Ergens halverwege merkte ze op ‘dat het hier wel mooi zitten zou zijn, lekker zicht en wat schaduw’… Ik kon haar gelijk geven, het was tof, maar voor een visser is dat van geen tel. Oké, zei ik, dan geven we het een kans! Een uurtje en we zijn weg!
Een half uurtje later kreeg ik zowat een dubbelrun die chaotisch eindigde!… Goed gestart en in plaats van het verderop te zoeken zou ik het relax tot ‘s avonds uitzitten op deze plek. Acht barbelen, drie lappen van brasems en twee geloste vissen later was ik helemaal klaar voor de pizzeria!
De grootste was 67 cm. Dat barbeel vissen is echt iet voor mij, zoeken én vinden, je hebt wat gevoel nodig om ze te vinden en zo doe ik het graag. Niet te theoretisch. Allé hop toegegeven, deze stek heeft Marleen de Wilde gevonden, hé! Wederom een zaaalig dagske vakantie! 

Zo trok ik vandaag met Robby Fish collega Frans Wijns naar Nederland. Hij was er zo op gebrand dat hij nauwelijks had geslapen! Ik verwachtte niet veel, weinig stroming, vrij helder water en lauwe vangstberichten… Maar beter een dag slecht gevist dan Helemaal Niet! Bloedheet was het en de zonnecrème van Marleen is duidelijk rijp voor de vuilbak. Goed rood verbrand, ja!
Frans is het al van me gewoon, dat ik in de eerste worp een vis vang. Zo was het ook! Ook de Frans zette goed in en hij hield het goed bij met het tellertje (omdat we nl. geen Excel aan boord hebben, hé).
De aasjes van dienst waren de Slick Shad en de Freaky Fish! De snoekbaarzen waren niet zo speciaal van formaat maar als je er twintig vangt is dat dik oké. Eén ferme uitschieter en ik mocht wéér de glunderaar van dienst zijn! Journée Soleil geslaagd, Frans! Ik voel me echt een gestoofde peer.

Zo, Marleen en ik toerden vandaag nog een keertje in de Ardennen rond, in zowat bijna tropische temperaturen! Ik had twee nieuwe stekken gezocht via Google Maps die me wel wat leken. Het water was net te troebel om de barbelen op het zicht te kunnen vinden. De eerste strook werd uit gemillimeterd maar ze deden het daar niet, althans ik vond het niet. Om de dag niet te verliezen reden we in de namiddag een stuk terug naar een andere rivier, en deze stek bleek een plaatje. Man, wat hebben we mooie plekjes in ons Belgenland! Ik koos op het gevoel de mooiste stroomnaad uit om te starten en na een kwartiertje lag de eerste in het netje. Er volgden er nog drie. Allen kleiner van formaat dan de vorige sessies maar vis is Vis! Zalig gepickniekt met Marleen en relaxed in ‘t zetelke gezeten! Vakantie met grote V.

Klusjesdag thuis, dat moet ook gebeuren. ‘s Avonds moet ik dan wat stoom afblazen, na het eten nog eens naar buiten! Redelijk gelukt, zou ik durven beweren!

Vandaag eens naar Nederland gereden, en dat was al efkes geleden. Had dit reeds lang geleden afgesproken om met David De Cleen te doen. Hij zei dat hij met één vis tevreden was, voor z’n eerste keer op een visbootje. Bescheiden, hmmm, dat is niet slecht. Hij deed het heel wat beter! Ik had wat pech met enkele -nee toch wel te veel- geloste mooie vissen. Was weer een perfecte dag op het water, zelfs de beloofde regen deed voor ons een omwegje!

 

Vandaag met Marleen op stap, zalig weertje en niet te overdadig warm. Vrij helder water na de soep van donderdag maar nog te troebel om goed te kunnen stalken. Terug een paar nieuwe microstekken gevonden en na uren zonder actie schoot het plots volop in gang. Terug zes stuks op de teller, allen zestigers en afgepaaid. Wel twee vissen gelost, één er van was een hele beste… Maar, ‘t was zalig zo met z’n tweetjes!…

 

Congé! Tussen het opruimen der visspullen en het roeren van de risotto terug een paar mooi vissen! Langer in de auto gezeten dan ik gevist heb…

Vind hier net een aantal roughs terug, van toen ik nog in de reclame werkte. Dertig jaar geleden gemaakt, ik weet niet waarom ik nu niet meer teken…

Pas om 11 uur vertrokken. Met de storm van gisteren verwachte ik niet dat het water in de Ardennen een mooie theekleur zou hebben. Nee, ‘t was zowat ingekookte koffie met melk, en bijzonder hoog! Een kolkende massa en zonder stekinfo moest ik een paar zeilen bijzetten om een beetje stek te vinden. De plekjes van maandag waren niet bevisbaar. Stek 1 gaf niks na een half uur, stek 2 ook niet. Toch voelde het er goed. Ik schoof tien meter stroomafwaarts en kreeg direct een gierende aanbeet. Mooie vis, maar die loste… Het was het begin van een korte actie, ik kreeg er drie op de kant waarvan weer een mooie van 64cm. Ikke blij! Er kwamen wat mooie gele eendagsvliegen uit het water, een wonder is dat, ik mag daar graag naar kijken. En vooral naar de handige vogels die ze uit de lucht weten te plukken. Rond 17u viel het stil, ik vond niet direct iets nieuws met hoop op resultaat en Plankie kroop dan maar in z’n stalen ros om weer een goei anderhalf uur te karren. Ondertussen Ardense frieten gegeten. Dat goed bakken, dat kunnen ze daar nog altijd niet.

Nog steeds geen zin om in de rij te gaan staan aan de trailerhelling, ‘t is eens tijd voor iets anders!… Op de één of andere manier heb ik het op dit moment wat gezien met het bootgedoe. We varen mekaar bijna builen op het water. Had dringend nood om iets anders te doen en hoewel ik al enige barbelen gevangen had in het verleden vond ik het nu een mooi moment om hier een tijdje voor te gaan. Ik had m’n huiswerk gedaan, had vertrouwen in het aas en zonder enige goede stekinfo had ik maar een paar stekken via Google Maps aangetikt. Enige vliegvis-ervaring kan daarbij helpen. Lage maar niet te lage waterstand, met de Poloraid kon ik de diepe stukken ontwaren en daar kwamen ook de eerste twee vissen vandaan. Man, man, wat zijn dit raketten! Als de vlagzalm ‘the Lady of The Stream’ genoemd word, dan noem ik de barbeel ‘The Hulk’! Op de volgende stek zag ik ze in het flauwe zonlicht draaien in de lome stroming, met wel 10 te samen. Eén korf er net vóór deed ze in het niets verdwijnen en ik moest daar toch een goed half uurtje wachten voor de volgende zestiger op de mat kwam. Kort daarop had ik een bruin forelletje, ik zag ‘m zichzelf vastprikken, zeer bizar…
Het volgende stekje gaf me niks en bij de wandeling terug vond ik een diepere geul waar ik geen vis zag maar ik vermoedde ze er wel… 10 minuten later weer een zestiger, daarna een kleintje, en dan toch weer -voor mijn doen- een bak die er in slaagde om zelfs door de slip de overkant te bereiken… Héérlijk! Alhoewel ik de ganse dag de ziel uit m’n lijf heb gehoest was het deze dag intens genieten! Een frisse start. Vijf flinke barbelen en een kleintje, plus een kleurbolforel, het kan slechter voor een eerste sessie. Me Happy…

Een leuke avond met David De Cleen, Bruno Heremans en Jan d’haenens, met onder andere snoekbaarzen van 65 en 68cm. 

Zat ik vandaag weer voor de computer. Na het eten denk je dan: ‘Hmm, die donkere luchten, straks gaat ‘t hier flink onweren’… en dan wil je nog eens voor donker naar buiten, hé…
Dus: na de tajine met lamsvlees én nog net vóór de regen!…

Na een dag voor de computer is ‘t wel leuk om nog eens buiten te kunnen. De één gaat wandelen, de andere gaat fitnessen. Ik ga liever vissen… Een paar uurtjes is al genoeg om me een goed gevoel te geven…
Deze lag in het ene toefje planten dat er reeds staat. En zij ging er ook nog eens knal door. De lijn zong, zij sprong, jaa, ‘t was wel tof zo…

Strakke vis van een paar dagen geleden. Beenharde aanbeten op de Freaky Fish. Een paar uren niks en dan een paar momentjes dat er niks verkeerd kon, ze blijven bizar, die snoekbaarzen…

Na de heel leuke visavond met David hebben we het deze week nog eens overgedaan. De ongewone bijvangst was ook weer van de partij in de vorm van een serieuze brasem en er passeerden natuurlijk ook weer een aantal snoekbaarzen en baarzen.

Gisteren werd ik aan het water aangesproken door twee jonge meisjes met islamitische achtergrond, iets wat niet zo gauw gebeurt. Ze waren aarzelend maar hoogst curieus in wat ik aan het doen was en ‘of ze het ook eens mochten’ proberen? Tuurlijk! Helaas is het me niet gelukt om ze een visje te laten vangen, na een tijdje raakten ze het beu en vertrokken na me netjes bedankt te hebben. Vond het zaaaalig!
Wat nadien komen er twee hoogbejaarde dames voorbij die me ook aanspreken… Over het wel en wee en hoe dat nu tegenwoordig in z’n werk gaat, alles is modern nu. Ik praat graag met oude mensen met een open geest. Ze keken hun ogen uit maar de hengel vastnemen was er wat te veel aan. ‘Och’: zegt de oudste en kleinste van de twee -fris dametje dat wel- ‘Jaaa, maar ik heb vroeger véééél gevist hoor, meneer! Mijne man zaliger en ik waren veertig jaar of meer geleden ieder weekend aan het water, tot in Olland toe. Vraagt me nie om maaien te zeven want doar wet ik alles over’! Ik vertelde hen over Jan & Lutgard, die altijd samen vissen en dat vond ze héél wat! Ze vergaapten zich aan het materiaal, de ene wist niks over het vissen en het andere frêle dametje was zo in haar moment dat ik het prachtig gesprek vond. Na een tijdje werd ze moe en wilde verder stappen, niet zonder mij eerst te bedanken voor het ‘leuke en informatieve’ gesprek! ‘Nog een leuke avond verder, meneer’. Arm in arm schuifelden ze verder, het werd al wat koud. Ik vond het zaaaalig!

Tussen het boertje na het avondeten en STHLM Requim, zeer kort aan het water dus…

Of ik na het werk en de spaghetti bolognese en nog voor The Voice wel een paar snoekbaarzen zou kunnen vangen? Marleen zei van niet.

Gisteravond leuk gevist met David De Cleen ! Regelmatig een snoekbaarsje, zowel op de dropshot of met het shadje op een 3grams kopje… maar ik mocht een toch wel een speciale dwaalgast op het AK vangen… Ver van zee, deze kleine fint, maar bijzonder welkom!

 

Maandag ging ik met Frans Wijns van Robby Fish mee op zee, vanuit Neeltje Jans. De Egleghemse Zeevissers organiseerden een koppel wedstrijdtje en de bedoeling was dat de tweede van het koppel geen of weinig ervaring had met het zeevissen. Perfect voor mij dus! 
Zestien koppels aan boord, een gierende stroming, beginners aan boord. Je kan het al raden! Plus het feit dat de vis op deze stek niet meewerkte… Er werd wel wat gevangen, wat scharren en botjes, geen wijting. Wel kwam er een grote zeebaars aan boord voor één van de jongste beginners die daarmee ook meteen de wedstrijd won! Ik stond met Frans tussen een paar sympathieke en nederige kleppers te vissen… Nederigheid siert. Yves Breugelmans, Ronny Cleymans en onze Frans goochelden met dat zware materiaal en ik kon alleen maar goed afkijken en er toch wel enkele binnenboord trekken. Team Wijns kon na de weging aanspraak maken op een gedeelde derde plaats en we waren er zowaar fier op! Dinsdag was het hier verse vis op het menu en het was verdikke lekker ook!
Thanks aan De Egleghemse Zeevissers voor een perfect georganiseerd dagje op een zonnige zee!

Er was nauwelijks end tackle te koop. Ik herinner me plots dat we met zelf gemaakte pop up’s visten. Uit piepschuim sneden we -met een zelfgemaakt snijapparaatje met hete koperdraad- identieke kubusjes van 1x1cm en daar pasten twee niet gekookte 18mm boilies rond. Met de hand afgerold & kort gekookt werd dit een flinke drijvende boilie, misschien wel dertig mm. Een WS en een flinke loodhagel er onder en… Good memories, ‘t is begot bijna 30 jaar geleden…
Ik vergeet wat ik vorige week gedaan heb, het is als een zeef, maar wat ik toen deed staat in m’n geheugen gegrift…

 

Je ziet op het net wel eens filmpjes uit verre landen, van hele trieste plastic afvalstromen op weg naar zee… Tja, en dit is onze Grensmaas, we mogen er fier op zijn.

Ik word om de oren geslagen op Facebook door onwerkelijke vangsten, als maar duurder wordende techniek & materiaal, merkpromotie dat het je strot uitkomt, enfin je begrijpt het wel… Ik heb er momenteel genoeg van.
Niks, en niks is zaliger om voor je voeten het pennetje te zien weg tikken en er weer ene aan de haak te tikken. Een paar blikjes maïs, wat old skool gerief en ik ben weer een dag gelukkig. Ik kan het me zo simpel maken. Waarom woon ik niet in Nederland?

Zalig gepend, in weer en wind! Het antiek kreunde en plooide meermaals. De oude Shakespeare drilt zalig maar de Abu 4, daar moet iet aan gebeuren!

Ik had deze morgen vroeg de eerste karper van het jaar al in mn gedachten op de mat liggen. Een ijverige ambtenaar versperde me de weg, onstabiele bomen hingen over de weg naar mn beoogde pen-stek. Geen plan B. Dan maar het hele eind naar huis om het kunstaas op te halen en achter ‘den hoek’ mijn dag te redden. Stevige schuumkoppen op dat water! Ze waren niet groot maar waren wel met wat! Dag gered!

De enige van deze morgen. Wat de andere vis was, die na de aanbeet stijf op de bodem bleef liggen om daarna steeds sneller richting horizon te verdwijnen, ik heb er het raden naar…

 

Pfff… ieder uur van de nacht gezien en toch vandaag op stap gegaan met Johan Jespers, een leuke klant van Robby Fish. Doodmoe en toch zeggen van ‘nee, ik plooi niet, er is maar één dag’!
We hebben gevist waar ik nog niet was geweest, door de wind genoodzaakt om iets anders te doen… Waar ik immense scholen prooivis verwachtte vond ik niks, waar we het leeg dachten stond er wel wat aardigs… Dit waren de twee mooiste van de bende…

Ach ja, juist, je kan nu ook je Visverlof aanvragen/betalen via Natuur en Bos! Wel mannen, wat een klucht. Ik moet inloggen alsof het een zaak van Staatsbelang is! Op geen enkele manier geraak ik er binnen, na een uur op alle mogelijke manieren proberen… Errors, errors, errors, en kom niet af met het idee dat het aan mij of m’n computer ligt, hé!

Wat is er nou moeilijk aan:
1. Naam – Voornaam
2. Adres – Gemeente
3. ID-Nummer
4. Telefoon
5. Email
6. Soort Vergunning
7. Betalen

Een grote klucht, en eigenlijk nog het ergste, ik had niks anders verwacht! We gaan eens een paar weken voor niks vissen en dan ga ik maar eens terug naar het postkantoor, zoals de 42 vorige jaren!
Maar goed, het ‘probleem’ is dus dezelfde avond opgelost door me op dezelfde site als ‘niet-belg’ te registreren, gewoon naam, adres en soort vergunning en betalen maar. Was in een paar minuten geregeld! Persoonlijke administratieve vereenvoudiging heet dat.

Zo, ‘t is tijd voor ‘n apperitiefke op Oudejaarsavond. De namiddag begon niet best, geen snoekbaars te vinden en de uren gaan snel als je aan stekhoppen doet. Dan maar de 180 graden techniek voor het laatste uurtje, met drie mooie Belgen tot gevolg. De laatste én grootste veertiger zag ik vlak voor m’n voeten z’n vacuüm zuigen en mij gelukkig maken… Nou gaan we ‘s wa lekkers maken, sé!