Gisteren onverwacht mee met Marc naar de stekken waar ik de laatste maand goed heb gevangen. Het ging flink waaien dus kozen we voor stekken op de zuidkant, in de luwte. ‘s Morgens was dat nog te doen maar ‘s namiddags werd het een zuidwester van formaat en het water werd een Spookhuis. Marc’s boot kan dat perfect aan, maar toch doe je niet wat je wil. Over de vangsten kunnen we niet pochen, we doen dat zowiezo niet, en subtiel vissen was er gisteren ook niet bij… Maar zoals een paar bekende snoekvissers beweren, op zo’n slechte dag gebeurt altijd wel iets speciaals! Hmmm, ja inderdaad. Naast de vangst van deze grote maar magere snoek met een enorme kop, slaagde ik er in om m’n twee geliefkoosde Shimano Expride hengels te vierendelen toen de deur van de wagen uit m’n hand werd gerukt door een felle windstoot. Die mij kent weet dat er dan een stormwind aan verbaal geweld passeert. Maar alle wind gaat ooit liggen. Het is wat het is. As life…

Als ik ga vissen met de boot is er iets opmerkelijks wat regelmatig voorvalt en na een tijd begint dat behoorlijk op te vallen. Hoe veel keer is het niet dat je zegt dat het lang geleden is dat je nog zus of zo ving, om er dan prompt ene aan de haak te slaan?…
Nu ook weer, ik zeg net tegen Marc dat het tussen de vele baarzen en snoeken nu welgeteld 4 volle visdagen geleden is dat ik nog een snoekbaars gevangen heb. Een paar minuten later is het van dat… Een bijzonder kwade snoekbaars met een mooie rechte rug. Vissen zijn zo bijzonder, vissen is zo bijzonder.

Gisteren had ik Oscar Van Nooten aan boord. Het is er de man niet naar om afspraken te verzetten omdat er een haar in de boter zit, laat staan wat zon op de bol.
Wil het lukken dat we twee jaar geleden met de warmste dag van het jaar ook samen op het water zaten? En weeral flink in de dertig graden vandaag. Oscar kan wel wat zon verdragen, hij geeft geen kik, plooit niet en vist stug door! Respect.
Omdat er de laatste weken al een paar beste baarzen in de boot kwamen leek het me het beste om dit terug te proberen. Oscar is tuk op een grote baars! Het werd -gezien de brute omstandigheden- een prima visdag met meer dan 20 vissen. Geen snoekbaars gezien, niet diep, niet ondiep, nergens. Drie snoeken waren de klos en gingen snel terug zonder foto. Enkele baarzen mochten kort poseren, de grootste haalde net de 50 niet, en Oscar had er twee van exact 45! Hij bleef maar herhalen dat het voor ‘m een perfecte visdag was! 

Deze middag enkele uurtjes ontsnapt om met David en Jeroen wat klein spul het leven zuur te maken. En ook een ideaal moment om wat te oefenen met m’n nieuwe camera, full frame is voor mij wat wennen, ik geef het toe. Je zit er rapper naast. Maar dat komt goe, ik voel het zo. Op een willekeurig stukje vaart liep het erg vlot voor David en Jeroen, ik bespaar u de cijfers. Ik was met 20/00 tippet wat te grof bezig en toen ik een stukje fijnere nylon schooide bij David kon ook voor mij het vangstplezier beginnen… 😉 Ik heb niet direct iets met kleine visjes tikken maar ik heb me deze middag echt -bijzonder goed- geamuseerd! En de mannen hebben goe geposeerd! 

Al een tijdje niks meer gepost, nochtans zijn er al prachtige visdagen gepasseerd met David, Bruno en Frans! Gisteren was Johan Verhasselt aan de beurt en doodmoe vertrok ik met wat tegenzin naar Nederland. Jo heeft zoveel enthousiasme, taterde de boel aan mekaar en m’n humeur verbeterde zienderogen. Toch ging de dag voor mij voorbij als in een benauwde waas, begrijp het niet goed… Ik werd pas wakker toen ik de beelden zag! Haha…
Jo kreeg de kers op de taart met een prachtige baars van 53 cm, fair gemeten! Tot nog toe de grootste van de vijftigers die ik in het echt zag… Man, wat maken deze vissen indruk!… Van de veertien vissen die de boot van binnen zagen zaten er flink wat medium snoeken bij, heerlijk. Nochtans viel er geen lijn in te bespeuren, Jo had er al werpend in de kant op een halve meter terwijl ik al werpend tot op 11 meter ook nog ving… Een dag van tegengestelden, hé Jo! Het was zalig op het windstille water, lekker warm maar niet te heet…

Alzo schreef Bruno op Facebook: “We hadden onze lijst met excuses goed uitgewerkt: teveel wind, op snelheid gepakt door de professionelen, onvoorspelbaar getijde, kwakkelachtig weer,… Maar met improvisatie valt veel te redden. Wat nieuwe stekken aangesneden, wat uit de wind gaan liggen, elkaar wat aangemoedigd om de cameralens compleet te mishandelen 🙂
Zo hebben we toch al de roofvissen kunnen vangen, in al de formaten, 20 in totaal. (Stokvissen niet meegeteld.)
Met Planckie op de boot: altijd een aangenaam avontuur!”

Gisterenavond nog kort gevist en ik waande me eerst in de kleuterklas met een aantal kleine snoekbaarzen… Als laatste aanbeet kreeg ik m’n beloning van de avond, een mooi beest. De foto (van de toevallige voorbijganger) zag er iets beter uit in zwart/wit…

Vermits we met deze seizoensopening niet kunnen deelnemen aan het feest in Nederland bleef het vissen gisteren tot België beperkt. Veel zon, strak blauwe hemel gecombineerd met een lage waterstand en zeer helder water deed de voorspelling uitkomen: weinig actie…
Johan Jespers en ik waren voor dag en dauw op stap in onze Corona-bubbel en hadden een paar leuke vissen voor de hitte z’n aanslag pleegde!…

Jaren geleden was ik met David, Jacques Schouten en Peter-Paul Blommers aan Logh Derg om een goede week te snoeken. Hier en daar hadden we best wat gevangen. Ik herinner me een dag aan Castlebawn Castle waar het de ene dikke na de andere was. Maar naar het eind liep het bijzonder stroef met dagen aan een stuk geen beet. ‘Dan probeer je andere manieren’: zei Jacques droog en hij ging op zoek naar grote verse voorns en zou daar driftend mee vissen, alleen in een boot. We verloren hem uit het oog en zochten ons de ganse dag te pletter naar een mooie snoek… Er toonde zich echter niks, nog geen volger en in de vooravond gingen we terug naar Killaloe op zoek naar Jacques. Eenzaam en alleen lag hij driftend te genieten van deze windere dag. Twee dobbers zeilden monotoom met de boot mee. Hij had ook nog geen beet gehad… maar daar had hij geen probleem mee…
Ik hoor het me nog zeggen: ‘Kijk, hier ga ik er eens ene vange, sé!’ en ik knalde m’n grote shad richting Jacques’ boot. Het ding zonk net naast z’n boot weg en prompt haakte ik daar deze mooie metervis!…
Dat kan alleen met jou, zou Frans zeggen. Te bizar voor woorden…

Out of the blue kwam daar onze Frans aankarren, om efkes op de snoekbaarsjes van het Albertkanaal te tikken. We kregen er wel een paar gevangen maar ze waren erg klein. Lekker bijgebabbeld!

Jespers tikte wel iets héél bijzonders aan z’n kunstaas, maar het schijnt daar vol te drijven… Anderen hebben er meer last van, ik zelf heb er nog geen op gehad! 🙂

Ahaa, nog eens nen dikke snoekbaars vanaf de kant, die was behoorlijk kwaad toen hij er op knalde! Makes my day, samen met vier roofbleien. Alleen ne maat te kort om dat schoon op de foto te zetten!… Flink wat afgewandeld, goed voor mijn corona-buikje!

Sedert we in België na de lockdown terug kunnen vissen is het op de grotere kanalen een feest met kleine snoekbaarsjes, als je deze formaten kan vangen zit je goed!

Vrij taai visweekendje maar een dag op het water is nog altijd beter dan… en zeker met wat op ons af komt…
Blij, zeker blij met deze vette snoekbaars!

Om 2u30 wakker, om 4u30 op, het moet niet gekker worden met m’n slaap… gelukkig kon ik vandaag vissen met Johan Jespers. Een nogal wild plan op die stek, onbesuisd, én mislukt! De vis was er niet, we zagen de aalscholvers vechten om een enkel visje… We waren duidelijk in een lege bak aan het vissen. Na de middag kwam ik met een plannetje om de dag te redden… Op de weg naar huis nog ergens een snoek tikken op groot water, daar waar ik al een jaar of tien niet meer had gevist? Waarom niet? Het voelde goed aan en na een worp of 7 ging het eerste dikkertje er bij mij al aan… Zo deden we nog wat aan stekhoppen en hadden we vrij snel elk onze aanbeten! Heerlijk dagkse, Johan! En dat zonder Kibbeling. Maar nu ben ik echt gekraakt. Amai…

Zo trokken Bollie & Bruno vandaag met de trein de andere kant uit. Parijs (vorige week) was inderdaad wat ver, dat kon dus goedkoper. Voor dag en dauw waren we paraat, om Ciara voor te zijn. In de luwte van wat huizen kwam er hier en daar een snoekbaars boven. Een bevallige Japanse nam een foto voor ons. Toen ze in het engels vroeg wat wij daar deden antwoordde Bruno kurkdroog: ‘Roofvissen’. Dat was meteen verstaanbaar & duidelijk… De foto is helaas maar zozo maar ik heb toch een leuke herinnering aan deze visdag met de Prottenlater van Lier. De resolutie van de foto was zo laag dat het zelfs niet mogelijk was om de achtergrond te blurren! Weer een dag geleefd, zeg maar. De wind viel best mee, uitgenomen die van Bruno! 

Efkes een lijstje afwerken op m’n vrije dag… Tussen Ikea, Coolblue en Delhaize lagen er toch mooi drie snoekbaarzen in m’n net. Happy again! Snel oogsten is altijd plezant. Maar verwar het niet met eenvoudig. De lente mag komen.

Half ziek en eindelijk wat tijd vrij om te vissen… Ik liet me op sleeptouw nemen door Bruno Heremans en hij nam me vandaag mee naar één van z’n geheime stekken! Het heeft geen zin om deze achtergrond te blurren want dit herkent toch iedereen… Naast een mooi aantal snoekbaarzen had ik ook dit flinke baarsballetje… Happy day, én op ‘t onverwacht!
Geestig hé, zo een beetje retoucheren dat het er te dik op ligt…

Tijdens het late najaar was het prima vissen in het Antwerpse!

We waren pas 50 meter ver gedrift als Robby Fish-collega Frans Wijns enig lawaai produceerde, hij had verdorie reeds eentje een oor aan genaaid! We hadden een snoekbaars verwacht maar deze vette baars verbrak Frans’ PR met z’n 48 cm! Héérlijk, wat een begin van de dag! Monter ging hij verder met het bestoken van de kant, je zou voor minder. Even later brult hij: ‘Waaasda, waaaaasdavoriet?’ als ik een prachtige tachtiger over de reling trek. Allebei content dus. Hij slaagt er in om een uur later nog een eigen recordje te breken met een winde van 52 cm. Veel witvissers liggen wakker van dit soort vissen! Well done, Franski. We kletsten handen, zoals mensen die elkaar verstaan & op dezelfde golflengte zitten… Na de middag volgen nog een paar snoeken en een aantal medium snoekbaarzen, met z’n allen echter in de schaduw van deze 3 mooie vissen!

Marc Hoeben schreef het volgende over onze visdag op de rivier. Merci voor de foto’s, Marc!

“Dit weekend stond er een dag vissen met Geert op het programma. Deze dag was al lang gepland, Geert had immers deze week verlof. Het was al zo lang geleden dat we nog eens samen gevist hadden, en het werd dan ook weer een gezellige vanoudse visdag. We hadden geen plannen over hoe en op wat we zouden vissen. Maar Geert had de dag ervoor ook gevist, en een mooie dag
beleefd. Het plan was dus snel gemaakt, we zouden terug naar de rivier gaan.
Zo goed het de dag ervoor begon, zo slecht starte het nu!
Geert begreep het niet, dat het zo een verschil kon zijn. Het enige grote
verschil met gisteren, was de helderheid van het water zij Geert. Gisteren was het helderder, vandaag redelijk troebel. De snoekbaarzen zouden hier toch geen last van mogen hebben? De eerste 5 stekken leverde niets op. Alles wat Geert gisteren deed, leverde nu niets op, dat is ook vissen natuurlijk!
Na de middag keerden het getij en ook de visvangst. We werpten de kantjes uit, en dit bracht vis in de boot. We konden de dag nog goed maken met mooie snoekbaarzen. Het bleef zo doorgaan tot zonsondergang en gingen tevreden van het water. Een afsluitertje in frituur De Wissel maakte de dag compleet. Doen we snel weer over Geert!”

http://www.marchoebenfishing.com/category/visdagen

Small fish versus ‘big man’ Oscar Van Nooten. Merci dat je er gisteren bij was, op deze mooie lentedag 🙂 Ge zijt nog steeds een geweldige inspiratiebron voor mij…

Gisteren gewerkt aan de trailer en een leuke kortsluiting veroorzaakt. De boot stond dus vandaag droog. 🙂 Dan maar een geïmproviseerde visdag vanaf de kant met Frans Wijns! Op de eerste stek stonden een paar locals die ons precies niet graag zagen komen, ze verdwenen snel ‘want ze beten niet’. Ik vond van wel want we hadden er toch wel wat bij elkaar, hé Franski?… 🙂
Frans reed om halfvier al terug naar huis en ik probeerde het dan maar eens aan mijn ‘achterdeur’. Met nog eens vier leukerds er bij…
Twee gevallen van vrij straffe verkeersagressie naar mij toe op de terugweg en ook nog eens een bullebak van antwoord gediend, zoals ik dat nu consequent probeer. Dat zijn ze van mij niet gewoon. Hij vond dat hij dezen braven in de regen maar eens moest beschimpen. Een gevoelig en eerlijk man verdiend dit niet. Was ik een beer als de Jakke geweest dan had ik hem gewoon in ‘t water gekegeld. U was weer een leuke omgeving dus. Het ongenoegen stapelt zich op.

De laatste keer dat ik hier viste is reeds meer dan een jaar geleden en dat was toch weer wennen. Johan Jespers was ‘deckhand eerste klas’ en we hadden afgesproken om eerst wat te vertikalen en nadien te werpen op de taluds. We waren geen 50 meter ver of de eerste snoekbaars diende zich aan, dat beloofde! Er volgden er nog een rits, plus een paar snoeken en een roofblei, het kon al niet meer stuk. Tegen de middag aan zochten we meer beschut water op en toen viel de actie weg. Niet toevallig samen met de stroming… Gezellig, zo zittend in het warme zonnetje maar als ge niks meer vangt dan moet je op zoek. De driftzak bracht soelaas en stond toe om een lange gecontroleerde drift te maken. Dwars over een stek waar ik nog nooit gevist had. Het zag er op de kaart wel erg goed uit. En hop, Johan kon z’n grootste snoekbaars ooit verwelkomen! Het is geweldig om dit met je vismaten te kunnen delen! Hij was er erg blij mee! Je nieuwe hengel, reel en je favoriete Jespiblade-shad 😉 zijn hiermee mooi gedoopt op dit grote water!

Immer positievo Johan Verhasselt was met me mee, een rasechte liefhebber, foto’s maken en het gebral op de social media kunnen hem gestolen worden. Hij vist voor z’n plezier, experimenteert er op los en de rest kan hem geen reet schelen. De boot ligt ogenblikkelijk vol met kunstaas en iedere tien worpen probeert hij iets anders. 😉 Z’n getater is aanstekelijk, allée ‘t is nen toffe maat om mee te vissen.
De dag op zich kon niet somberder en frisser zijn, al m’n foto’s waren plots zwart-wit!… Zoals ieder jaar -met de eerste kou- mispak ik me er aan en was ik iets te licht gekleed, Jo was echter goed voorzien. Opvallend, de kerel vreet zich te pletter, eet zeker vier keer méér dan ik en is toch fit en slank. Ik ben daar jaloers op ;-). Een kwestie van een snelle of trage darm, denk ik…
Het was wat zoeken en de eerste vis, een flinke snoekbaars zette ik achteloos terug. We zouden er geen enkele meer zien, op een paar volgers na. Maar het werd een ongelofelijk baarzen- en roofblei bal, het kon niet op. Het waren niet de grootsten maar de aantallen waren geestig en vrij veel vis werd gelost. We konden ons plezier niet op, als kinderen, je kent het wel! Toen werd het middag en de rovers gingen collectief op platte rust. Wat we ook probeerden, het was over en we hadden net zo goed naar huis kunnen rijden. Maar dan had ik Jo’s gebabbel moeten missen…

Zonder stekinfo en voorbereiding trok team Mario & Luigi naar Open Street Luik… Ik ken Wim Hanssen niet zo goed, dus ‘t was een beetje afwachten. Onnodig. Man, wat kan die man -net als ik- wat afbabbelen! 😉 We hebben ons bijzonder goe geamuseerd en ook nog eens beenhard door gevist, ondanks de brute weersomstandigheden op hoge kades die het secuur vissen bemoeilijkten. ‘s Morgens startte het met pech met een aantal geloste snoekbaarzen en ik troostte me met de gedachte dat ze de maat niet haalden. De minimummaten waren 24 voor baars en 50 voor snoekbaars. Dat is al wat voor een Street en het is ook serieus selectief. Je moet al wat provoceren… Het werd snel duidelijk dat het moeilijk zou worden, maar dan tikte Wim de eerste grote baars aan. Moeilijk gaat dus ook en dan bijten we door, hé!
Het werd vlot middag, uitgewaaid gingen we aan tafel voor een voortreffelijk middagmaal en een dosis courage. De ambiance is daar ongelofelijk goed, een perfect georganiseerd event door USF – United Sport Fishers en het niveau van de deelnemers is hoog.
‘s Namiddags wandelden we de andere kant van het parcour op en omdat de tijd drong om nog te scoren gooide ik het over een andere boeg. Wat nog slaagde ook met een paar hele beste baarzen! Wederom véél gezien, geleerd en goed gevist gezien de mogelijkheden van deze omgeving. De Maas is een machtige rivier, zelfs zonder stroming.
Tegen de locals kan je nooit op, dat is duidelijk.
Toen we de afrekening maakten kwam de prognostiek van Alfred van Camp nog uit ook! Team Mario & Luigi werden 8ste van de 91 ingeschreven teams. Daar kunnen we fier op zijn, Mario!

Gisteren had ik David De Cleen als gast op de boot. Het voorspelde grote gevecht met regen en wind bleef uit en het werd een prachtige visdag, somber en duister. De grotere snoekbaarzen kreeg ik niet gevonden en ook al vertikalend werd er weinig geforceerd. Het grootste deel van de dag stroomde het quasi niet en ik vraag me af wat het gevolg gaat zijn als we na dit jaar nog een droog en warm jaar gaan krijgen… Ieder die zegt dat er geen probleem is met het klimaat en milieu is een onvolwassen onozelaar. Het doorzicht in het rivierwater is fenomenaal. Dat maakt dat je structuren onder water kan zien die anders onzichtbaar blijven en je kan daar je voordeel mee doen. Memoriseren die handel! Wat voor ons best werkte was werpen in het kantje met ondiep lopende plugjes en ander klein spul. We eindigden met 22 vissen op het tellertje en we hebben ons heerlijk geamuseerd. Ik besef dat ik m’n vissen te gemakkelijk terugzet zonder foto’s. Bruno Heremans noemt me nu al Blankie… Kan ik mee leven! Waar ik minder mee kan leven is dat bakbeest van een snoek die ik gisteren een minuutje aan had, de hengel tot het handvat plooide en er rustig vandoor ging om dan te lossen… ‘s Avonds had ik het nog eens voor, waarschijnlijk met een dikke baars… Maakt nie uit, het was weeral een prachtige dag op het water!… Aasjes van dienst: de machtige Fox Slick Shad, River2Sea Biggie Smalls, oude vertrouwde Rapala Fat Rap, de mooie Manolo van Hart en de Spro ASP…
Het klakske van Robby Fish is inderdaad helemaal waterdicht!

Kraakhelder water en quasi geen stroming is net wat je op een rivier kan missen. Ik had er geen goed oog in. Gisteren had ik Robby Fish collega Frans Wijns mee en die stond weer scherp (lees: de ganse nacht niet geslapen van de spanning). ‘Vandaag wil ik een snoek vangen’ zei hij nog. Ik dacht: ‘Als we wat vangen is het al goed’…
Nee, het liep direct los maar niet op de plekken waar ik het normaal voor elkaar krijg. Eens we het door hadden sprokkelden we al werpend her een aantal leuke vissen bij elkaar. Frans is gek op lijstjes en wist trots te melden dat we al 5 verschillende soorten in de boot hadden! Dikke windes, een paar snoeken (ik ving dezelfde twee keer na elkaar in nog geen 5 minuten, een kamikaze!), baars, een paar flinke snoekbaarzen en een joekel van een brasem. Ik was gelukkig met m’n baars van 49 cm! Toen ging de stroming er volledig uit, alsook de stekker bij de vissen. Het duurde flink wat voor het terug afliep en alles wat we nadien probeerden bleef zonder gevolg…
Het roer werd omgegooid, we sloegen aan het vertikalen en er volgden nog een aantal snoekbaarzen om de dag te eindigen! Een kleine twintig vissen in de boot, niet slecht gezien de omstandigheden!… Héérlijke dag, Frans!

De drang na het succesje van eergisteren was te groot. Ik reed gisteren van het werk naar huis en maakte al een afspraak met Johan Jespers om terug te gaan zeebaarzen. We hadden een stek in gedachten waar we beiden nog nooit waren geweest. Het zag er deze morgen inderdaad erg visserig uit met een flinke gang in het water en een mooie keerstroom. Plots zagen we er een flink aantal jagen in het oppervlak. Wat we ook probeerden met sticks, oppervlakteplugjes of kleine shadjes in alle kleuren, op een paar tikken na: niks werkte. Tot er bij mij een oversized popper aan de knoop ging. Ik haakte prompt de eerste… Uiteindelijk had ik er drie op het zelfde aasje, de niet meer verkrijgbare Bubble Popper… Daarna bleef het weer stil. Ook op andere stekken lukte het ons niet meer. We reden naar huis langs een bekende snoekbaarsstek en vingen daar met onze heavy 2 oz. hengels, 45/00 voorslagen, 15 grams koppen nog lekker op een uurtje een snoekbaars of 8 bij elkaar. Daar gaan jullie met al je finesse materialen… 😉 Goe gevist, prima compagnon die Johan, en een lekker visweertje van wat wil je nog meer!…